Είναι τα μάτια του σπιτιού, τα μάτια που βλέπουμε τον έξω κόσμο. Είναι τα παράθυρα της ψυχής μας, αυτά που μας δείχνουν το φως, το σκοτάδι, τον ήλιο, τη βροχή...Πάντα αναζητώ μια θέση στο παράθυρο, θέλω το φως του, τη ζωή του.
Τη μητέρα μου τη βρίσκω πάντα πίσω από το παράθυρο να κοιτάει έξω, βασανισμένη γυναίκα, είναι ό,τι της έχει απομείνει, η επαφή της με τη ζωή, όλες της οι πληροφορίες.